Omdat je op mijn blog terecht bent gekomen hebben we al één ding gemeen: een passie voor interieur. Misschien ben je hier alleen maar om inspiratie op te doen, misschien vind je het leuk om ook wat dingen over mij te weten te komen. Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Nikya Liezen en ik ben 22 jaar. Al sinds kleins af aan heb ik affiniteit met creativiteit. Het begon allemaal op de basisschool. Ik zat op de Vrije School, een school waar creatieve ontwikkeling hoog in het vaandel staat. Zo kwam er tekenen, handenarbeid, theater, zang, knutselen en nog veel meer aan bod. Alle leerstof werd op een creatieve manier op ons overgebracht. Zo kan ik me nog heel goed herinneren dat we breuken moesten oefenen. Iets wat iedereen best lastig vond, maar door de creatieve manier van lesgeven toch leuk werd. Bovenaan de trap gingen we borden van de kringloop naar beneden gooien om vervolgens alle stukjes weer op te rapen en breuken te oefenen (totaal onverantwoord natuurlijk, maar wel super leuk)!
De ‘middelbare’ school…
De middelbare school was voor mij een grote verandering. Ik was gewend om praktijkgericht bezig te zijn en mijn creativiteit kwijt te kunnen. Het was dan ook niet mijn meest favoriete tijd. Op de één of andere manier voelde daar niks creatief, zelfs het keuzevak tekenen niet. Toch moest ik tekenen kiezen van mijn moeder en ik heb er nooit spijt van gehad. Mijn moeder is altijd al een creatieve vrouw geweest. Ze heeft de kunstacademie gedaan, docent Tekenen/Handvaardigheid en is uiteindelijk een waardig beeldend kunstenares geworden.
Studeren, yay!
Na het afsluiten van de havo en veel twijfelen had ik mijzelf dan ook voorgenomen om grafische vormgeving te gaan studeren. Vanaf mijn 16e begon ik namelijk erg gefascineerd te raken van de digitale spiegelreflexcamera. Ik ben begonnen met het fotograferen van de natuur en later ook mensen. Ik heb met veel fotografie opleidingen meegelopen, maar toch kreeg ik er niet het juiste gevoel bij. Ik wilde meer, meer diversiteit. Toen ik binnenwandelde op Cibap Vakschool voor verbeelding in Zwolle was het voor mij dan ook als thuiskomen in een warm bad. Niet alleen de uitstraling van de school was tot in de puntjes verzorgd, ook de mensen waren lekker zichzelf. Niets was te gek. Het duurde dan ook niet lang voor ik me had ingeschreven. Het oriëntatiejaar was zeer divers. Natuurlijk wisten de meesten van tevoren al welke richting ze op wilden, maar Cibap vond het belangrijk dat iedereen wist dat het de juiste keuze was. Ook is het tegenwoordig in de creatieve industrie zo dat het één niet zonder het ander kan. Daarom is het heel belangrijk dat je van verschillende dingen een beetje kennis op doet.
Hoe Cibap werkt
Het oriëntatiejaar bestond uit 2D- en 3D-opleidingen. Zo kregen we les in grafische vormgeving, audiovisuele vormgeving en interactieve vormgeving. Maar ook in kleur en interieur, ruimtelijke vormgeving en etaleren. Omdat grafische vormgeving mijn hart al had gestolen, heb ik voor die richting gekozen. Ik weet nog goed dat de docent interieur mij wel 3 keer heeft gezegd hoe jammer ze het vond dat ik niet haar richting koos na mijn goed behaalde resultaten. Afijn, in 3 jaar tijd heb ik de versnelde opleiding grafische vormgeving niveau 4 gehaald. Ik heb, na veel solliciteren en een poosje te werken als grafisch vormgever binnen een bedrijf, toch besloten verder te gaan als freelancer. Ondanks de vele dingen waar je aan moet denken geeft het mij een bepaalde rust en vrijheid.
Your home should be the story of who you are
Pas toen ik ging samenwonen met mijn vriend (en ik nu dus ons huisje helemaal kan stylen), groeide mijn passie voor interieur meer en meer. Toch ook weer iets wat ik uiteindelijk van mijn moeder heb geërfd. Altijd al hadden wij een ander huis dan anderen. Ik schaamde me altijd kapot en vroeg waarom we geen ‘normaal’ interieur hadden. Ach, ik gooi het er maar op dat ik een kind was die zichzelf aan andere kinderen ging meten. Maar nu, nu ben ik trots op mijn moeder. Dankzij haar word ik keer op keer geïnspireerd en nu ook andersom. Samen struinen we de kringlopen, marktjes en (aparte) winkels af naar mooi spul. Ook begon ik met het pimpen van oude meubeltjes. Je koopt het voor een paar euro bij de kringloop en hebt daarna een compleet uniek meubelstuk. By yourself, hoe gaaf is dat.
The more we share, the more we have
Omdat ik dus ook een passie heb voor fotografie en dit vaak vastleg, heb ik besloten dit met jullie te delen. Ik ben mij alsnog aan het oriënteren op een studie tot interieurstylist en het lijkt me leuk om dit proces en mijn projecten met jullie te delen. Word jij een trouwe volger? Stay tuned!
